عشاير اقوامي مسلمان ، سخت كوش و سلحشور كه همواره در تقويت جسم و تزكيه روح پيشقدم بوده و در بُعد جسماني و فعاليت هاي ورزشي و ارائه بازي هاي گوناگون محلي در صحنه هاي مختلف هنري و رزمي، جايگاه ويژه اي داشته و دارند. شايسته است فرهنگ و هنر هاي بومي و عشايري را به طرق مختلف حفظ نمود تا بتوان فرهنگ نوين امروزي را تقويت كرده ، بيش از پيش غني ساخت.

ورزش و بازي جدا از زندگي ايلي عشاير نيست، گاه اتفاق مي افتد كه يك فرد عشايري بدون غذا مي ماند اما ورزش و حركت او قطع نمي شود. فعاليت هاي روزانه عشاير به تعبيري تربيت بدني محسوب مي شود. بالطبع كساني مي توانند در ايل بمانند و زندگي عشايري بكنند كه بدني سالم و قوي داشته باشند.

مردان و زنان عشايري از تولد تا مرگ با قهر طبيعت ، مصائب زندگي ، آلام و سختي ها و بالاخره با ظلم و ستم دشمنان دست و پنجه نرم مي كنند و به وسيله بازي هاي محلي كودكان خود را آماده اين گونه مبارزه مي نمايند. هر كدام از بازي ها و ورزش ها در ميان مردم طوايف و ايلات عشاير قوانين و ويژگي خاصي را دارد. بازي ها و ورزش هاي محلي تنها براي سرگرمي و تقويت قواي جسماني نيست ، بلكه برخي از آنها تمرين استقامت و پايداري در برابر ظلم ، دفاع از دين و وطن، همچنين گوياي مبارزه عليه زورگويان و ايستادگي در برابر مشكلات روزمره يك فرد عشايري و ايلي است.

اكثر فعاليت هاي روزانه ايل يك نوع ورزش است، از قبيل كوچ كردن ، بارگيري و باراندازي ، پياده روي، اسب سواري ، چوپاني همراه گله ، دويدن به دنبال حيوانات ، تهيه فرآورده هاي لبني و توليد انواع صنايع دستي و ... همانطور كه ذكر شد بيش از شصت نوع انواع ورزش و بازي بومي در بين ايلات و اقوام عشاير از قديم الايام رواج داشته كه در دهه هاي اخير هم اضافه شده است. هرچند كه برخي از انواع ورزش و بازي هاي سنتي به دليل نوع تغييرات در زندگي عشاير و همچنين تغيير و تحولات فرهنگي و اجتماعي و عدم توجه يا كم توجهي دستگاههاي مرتبط اخيراً كمرنگ شده اند.

براساس قوانين (برنامه هاي پنجساله توسعه اقتصادي اجتماعي و فرهنگي كشور ـ اسناد توسعه ملي استان ـ آئين نامه ساماندهي عشاير ، مصوبه هيئت محترم وزيران) ادارات و دستگاههاي مختلف استان موظف شده اند كه هريك (با توجه به وجود جامعه عشاير در مناطق مختلف و خصوصاً در شهرستانهاي عشايرنشين) امكانات و خدمات رساني در حيطه وظايف خود را نسبت به خانوارهاي عشايري در حد جامعه شهري و روستايي انجام دهند. در اين خصوص براساس ماده 19 و 20 قانون برنامه پنجم توسعه كشور و مواد 1 و 5 و 11 و 15 آئين نامه ساماندهي عشاير اداره كل تربيت بدني استان هم همانند ديگر دستگاهها مي بايست فعاليت هاي مرتبط با تربيت بدني و امور پرورشي در جامعه عشاير استان را انجام دهند.

اهداف جامع تربيت بدني عشاير :

همانطور كه در مقدمه هم ذكر شد زندگي ايلياتي و عشايري با توجه به نوع زندگي و مناطق استقرار در عرصه هاي طبيعي كوهستاني و تپه ماهور و دشت هاي هموار و ناهموار هميشه با تحرك و جنب و جوش و پويايي همراه است. بعلاوه ورزش هاي هم ساز و همگون با اين نوع زندگي از قديم الايام رواج داشته و دارد كه مي بايست مورد توجه بيشتر دستگاههاي مرتبط خصوصاً اداره كل تربيت بدني قرار گيرد. در اين راستا اداره کل امور عشاير استان به دليل نوع تشكيلات رسمي وظايفي را در قالب طرح هاي عمراني و زيربنايي ،توليدي و اسكان و خدمات رساني به عشاير برعهده دارد و در زمينه و مواردي همانند بهداشت و درمان ، آموزش سواد ، فرهنگي و اجتماعي و ورزش تنها مي تواند به عنوان راهنما و معرفي عشاير و مناطق زيست و اطلاع رساني همكاري نمايد. لذا وظيفه دستگاههاي مرتبط استاني و شهرستاني است كه به جامعه عشاير هم همانند شهر و روستا توجه نموده و طرح ها و پروژه هاي موضوعي را در مناطق عشايري با همكاري و مشاركت آحاد عشاير اجرا نمايند. با اين ديدگاه كه عشاير جامعه اي مولد و پركار و پرجنب و جوش وليكن از كمترين امكانات و خدمات فرهنگي و اجتماعي و رفاهي دولتي برخوردار هستند و متأسفانه مورد كمترين بي توجهي قرار گرفته اند. با توجه به مطالب مذكور اهداف اجرايي طرح جامع تربيت بدني به عشاير به شرح ذيل اعلام مي گردد .

1- ايجاد شادابي و سلامتي بيشتـر در جامعه عشاير بخصوص جوانان و كودكان 2- حفظ و اصلاح و تكميل ورزش ها و رزم هاي بومي در گروههاي مختلف سني در عشاير 3- احياء و توسعه و ساماندهي انواع ورزش هاي بومي و غيربومــــي در عشاير 4- شناخت و ساماندهي گروهها و تيم هاي ورزشي بومي و غيربومي در عشاير 5- بررسي نيازهاي ورزشي و امكانات موجود و موردنياز جهت حفظ و احياء و توسعه ورزش در عشاير 6- توسعه امكانات كمي و كيفي تربيت بدني در مناطق عشايري و محل استقرار و زيست بوم هاي عشايري استان 7- حفظ و احياء اصالت هاي فرهنگي هنري ، آداب و رسوم و سنت ها 8- حفظ روحيه شجاعت و دليري در آحاد عشاير